Rokenrol se pojavio u SAD kasnih 40-ih i ranih 50-ih, i brzo se proširio na ostatak svijeta. Direktno vuče korijene u mješavini raznih popularnih muzičkih žanrova tog vremena, uključujući ritam i bluz, gospel i kantri muziku. [1] 1951. u Klivlendu, u Ohaju, disk džokej Alan Frid je počeo da pušta ritam i bluz za višerasnu publiku i pripisuje mu se da je prvi koji je iskoristio frazu „rokenrol“ da opiše tu muziku.
50-ih je veoma popularna postala električna gitara i razvio se specifični stil rokenrola koga su svirali izvođači kao što su Link Vrej i Skoti Mur. Takođe je došlo do velikog razvoja tehnologije snimanja kao što je odvojeno snimanje više izvora zvuka da se stvori cjelina koje je razvio Les Pol, elektronsko tretiranje zvuka koje je razvio Džo Mik, i Zid zvuka koji je razvio Fil Spektor. Sve ovo je imalo veliki uticaj na kasniju rok muziku.
Uticaj rokenrola bio je ogroman i rasprostranjen po čitavom svijetu. Daleko od običnog muzičkog stila, rokenrol je uticao na stil života, modu, stav i jezik.
Izdavačka kuća Motaun je imala bitnu ulogu u rasnoj integraciji zabavne muzike jer je bila prva izdavačka kuća koju je posjedovao afroamerikanac koja je prvenstveno istakla afroameričke izvođače koji su imali uspjeha među obje rase. Od 1961. do 1971. Motaun je imala 110 pjesma koje su se našle među 10 najpopularnijih u SAD. Izvođači kao što su Stivi Vonder, Marvin Gej, Suprims, For tops i Džekson 5 su imali ugovor sa ovom izdavačkom kućom. Svi ovi izvođači su ušli u rokenrol kuću slavnih.
